Od porodice nepismenih roditelja u malom selu Idvor u Srbiji, do doktora nauka u dalekom Njujorku, Pupinov put je vodio preko napornih fizičkih poslova, neprestanog učenja i usavršavanja, do mesta profesora elektrotehnike na Univerzitetu Kolumbija, položaja prvog diplomate Srbije u Sjedinjenim Američkim Državama i osobe u čiju je čast jedan krater na Mesecu nazvan njegovim imenom.
Svetsku slavu doneo mu je pronalazak „Pupinovi kalemovi”, izum koji je omogućio telefonske razgovore na daljinu.
Za autobiografiju „Od pašnjaka do naučenjaka“ Mihajlo Pupin je dobio Pulicerovu nagradu i tako postao prvi Srbin kome je dodeljeno ovo priznanje.
Ono što je manje poznato je podatak da je Mihajlo Pupin bio jedan od osnivača organizacije koja je kasnije izrasla u Nacionalnu vazduplohovnu i svemirsku administraciju (NASA).
[youtube height="577" width="770" align="left|right|none"]https://www.youtube.com/watch?v=iCDVHIJPfBY[/youtube]
Kako bi bili ''rame uz rame'' sa Evropom u oblasti vazduhoplovstva i srodnih tehnologija, Sjedinjene Američke Države su 1915. godine osnovale pomenutu agenciju.
Prvi predsednik NASA bio je brigadni general Džordž Skriven, a Glavni odbor činilo je 12 članova koji su zastupali vladu vojsku i industriju. Postojao je i Izvršni odbor koji je imao sedam članova.
Mihajlo Pupin bio je jedan od dvanaestorice pripadnika Glavnog odbora i direktno je zaslužan za stvaranje organizacije koja je danas glavni oslonac napretka čovečanstva u istraživanju svemira i visokih tehnologija.
(Izvor: 24sata.rs / Autor: Miloš Ljuna)